روحاني هرچه زودتر وزير علوم را معرفي کند

#دکتر_امير_ساعدي_داريان
عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي:
روحاني هرچه زودتر وزير علوم را معرفي کند
امير ساعدي داريان عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي در گفت و گويي با روزان به اولويت هاي داخلي و خارجي دولت روحاني در چهار سال پيش رو مي پردازد. او در اين خصوص توجه به جامعه دانشگاهي را يکي از مهمترين اولويت هاي داخلي دولت دوازدهم ارزيابي مي کنيد و به ما مي گويد:« من فکر مي کنم که در وهله اول به عنوان يک استاد دانشگاه و يک عضو جامعه دانشگاهي رسيدگي به اين حوزه را يک اولويت مي دانم. به ويژه آنکه هنوز آقاي روحاني وزير پيشنهادي وزارت علوم را بنا به دلايلي که خودشان در جلسه علني راي اعتماد مطرح کردند يعني انصراف آقاي خاکي صديق ، معرفي نکردند. اين در حالي است که فصل جديد دانشگاه ها و مراکز آموزشي در فاصله کمتر از يک ماه آغاز خواهد شد و تاخير در اين حوزه مي تواند باعث ايجاد خسارت هاي جبران ناپذيري باشد.» ساعدي داريان همچنين حفظ برجام را ديگر اولويت مهم دولت دوازدهم دانسته و در اين خصوص به ما توضيح مي دهد که « همان طور که در دولت قبل ديديم، عقد برجام مهمترين برنامه دولت در عرصه سياست خارجي بود و حالا بايد دولت در اين دوران پسابرجام به نفع منافع ملي و ملت وارد عمل شود. البته طي اين دوره اتفاقات متفاوتي از جانب دولت جديد آمريکا روي داده است که دولت روحاني و مشخصا وزير امورخارجه مي بايست با يک دقت و وسواس جدي تر از گذشته موضوع را دنبال کنند.
به عنوان يک استاد دانشگاه و عضوي از جامعه دانشگاهي کشور، اولويت هاي دولت آينده را چگونه ارزيابي مي کنيد؟
براي ارزيابي دقيق در اين خصوص مي بايست ابتدا به ساکن يک جمع بندي از عملکرد دولت در عرصه هاي مختلف طي چهار سال گذشته در نظر گرفت و سپس بر اساس همين عملکردها و کارنامه ها چه در عرصه داخلي و چه در عرصه خارجي به يک سري اولويت هاي مهم و تعيين کننده در سرنوشت کشور بر اساس شرايط داخلي و خارجي کشور و همين طور مطالبات عمومي دست پيدا کرد. من فکر مي کنم که در وهله اول به عنوان يک استاد دانشگاه و يک عضو جامعه دانشگاهي رسيدگي به اين حوزه را يک اولويت مي دانم. به ويژه آنکه هنوز آقاي روحاني وزير پيشنهادي وزارت علوم را بنا به دلايلي که خودشان در جلسه علني راي اعتماد مطرح کردند يعني انصراف آقاي خاکي صديق ، معرفي نکردند. اين در حالي است که فصل جديد دانشگاه ها و مراکز آموزشي در فاصله کمتر از يک ماه آغاز خواهد شد و تاخير در اين حوزه مي تواند باعث ايجاد خسارت هاي جبران ناپذيري باشد. علاوه بر اين نيز همان طور که در انتخابات رياست جمهوري سال هاي 92 و 96 شاهد بوديد، جامعه دانشگاهي از جمله اقشاري بودند که حمايت جدي و گسترده اي از آقاي روحاني داشتند و بر همين اساس انتظار مي رود که آقاي روحاني به مطالبات اين قشر توجه داشته باشند. از جمله گشايش فضاي سياسي و برگزاري جلسات هم انديشي و همچنين گردش نخبگان و اشتغال مهمترين مطالباتي است که بايد آقاي روحاني و دولت او به آن واقف باشند.
شما به اولويت هاي دولت در عرصه خارجي نيز اشاره کرديد. فکر مي کنيد در اين عرصه دولت روحاني بايد چگونه عمل کند؟
همان طور که در دولت قبل ديديم، عقد برجام مهمترين برنامه دولت در عرصه سياست خارجي بود و حالا بايد دولت در اين دوران پسابرجام به نفع منافع ملي و ملت وارد عمل شود. البته طي اين دوره اتفاقات متفاوتي از جانب دولت جديد آمريکا روي داده است که دولت روحاني و مشخصا وزير امورخارجه مي بايست با يک دقت و وسواس جدي تر از گذشته موضوع را دنبال کنند. مهمترين مخالف اين روزاي برجام يعني دونالد ترامپ چندان حال و روز خوشي ندارد.ترامپ با کنار گذاشتن «استيو بنن» يکي ديگر از مشاوران امنيتي کابينه اش را به سمت بحران مي برد.حال به سختي مي توان از ياران و همراهان روزهاي نخست ترامپ کسي را در کنارش يافت.اين خود گوياي اين نکته است که ظاهرا رييس جمهور آمريکا برنامه مشخصي ندارد و بسان مربياني عمل مي کند که تا نيمه مسابقات ليگ مي آيند و هنوز به ترکيب ثابت دست نيافته اند.اين تغيير و تعويض هاي بي هدف هر روز کابينه را دستخوش برنامه ها و تحولات جديد مي کند.به جرات مي توان گفت مهمترين برنامه ترامپ از ابتدا تاکنون همان سفر به عربستان و رقص شمشير با حاکمان رياض و بستن قراردادهاي چند صد ميلياردي براي آمريکا بود. در چنين شرايطي ظريف بايد خوشحال باشد که اگر نقصي هم در قرارداد برجام هست دشمن آنچنان بي برنامه و سردر گم است که بعيد بنظر مي رسد آسيبي بتواند به اين قرارداد بزند و يا اگر هم بزند بصورت يکجانبه و بدون همراهي شرکاي اروپاييش خواهد بود.در حال حاضر تنها تکيه کلام ترامپ رييس جمهور آمريکا بر روي واژه روح برجام است. برجامي که هنوز کسي نتوانسته بگويد که روحش کدام است و چگونه مي توان روحي براي آن تعريف کرد و گفت که ايران به اين روح پايبند نبوده است.آن هم درحاليکه وزير خارجه اين کشور که پايه و اساس سياست هاي خارجي آمريکاست با حفظ و ادامه راه برجام موافق است.
برخي از فعالان سياسي آينده روشني را براي برجام تصور نمي کنند. فکر مي کنيد نقض برجام در آينده چقدر محتمل است؟
بعيد است در چنين شرايطي ترامپ با توسل به دلايل محکم بتواند سياست هاي منفي خود عليه برجام را به اجرا بگذارد مگر آنکه خودمان بخواهيم. از اينرو بنظر مي رسد برخلاف آنچکه مي نمود آمريکا در اين راستا دست برتر ندارد.واقعيت اين است که ترامپ بر خلاف دولت پيشين آمريکا که تلاش مي کرد کمتر در مسايل پيچيده خاورميانه خود را درگير کند و سياست هاي منقبض تري در پيش گرفته بود، دست و پاي باز تري در منطقه دارد ،حضورش پر رنگ تر است اما اثرگذاريش کمتر و ناتوان تر. به عنوان مثال به دستور ترامپ براي اولين بار آمريکا بمب معروف به بمب مادر را در افغانستان مورد بهره برداري قرار داد و آن را حامل پيام دانست.اما معلوم نشد حامل اين پيام چه کساني بودند که هيچ تغييري در سياست هاي هيچ طيفي در افغانستان بوجود نيامد و از طالبان گرفته تا داعش همچنان به عمليات هاي خود ادامه مي دهند و دولت مرکزي در برابرشان ناتوان است. در عراق و سوريه هم تنها آنجاييکه ايران و روسيه حضور پرتوان دارند شورشيان زمين گيرند نه در ساير منطق درگير جنگ.بنابر اين در چنين ميانه اي اگر ايران برنامه هاي خود را به دقت پيش ببرد همچنان دست برتر را در منطقه حفظ خواهد کرد.اگرچه حتما اين دست برتر به گونه اي ديپلماتيک مي بايست هدايت شود که ساير قدرت هاي منطقه اي را تحريک نکند و اين حتما جزو برنامه هاي اصلي ديپلمات هاي کشورمان خواهد بود.